Een crisis is pas écht grappig met Arnout op het podium [interview]

Het gaat ongelofelijk hard voor comedian Arnout Van den Bossche. Zijn nieuwste zaalshow ‘Coach’ is een succes, en de extra shows blijven het goed doen. Wij spraken met de ‘bekendste onbekende comedian’ van Vlaanderen voor aanvang van zijn show in Capitole Gent.

Bedankt dat je vandaag bij ons bent, Arnout. En proficiat, want jouw nieuwe show ‘Coach’ is een waanzinnig succes. Wat inspireerde je om het over coaching te hebben?

Arnout Van den Bossche: “Bedankt dat ik er mag zijn. Het idee is eigenlijk ontstaan vóór de pandemie. Ik maakte toen een grote persoonlijke crisis door — ik ben net voor de coronacrisis gescheiden. Oorspronkelijk wilde ik een voorstelling maken over single mannen en het proces van zelfverbetering dat daar vaak mee gepaard gaat. Maar toen de pandemie uitbrak, zat ik zelf nog te diep in mijn trauma en verdriet om daar goede comedy over te maken. Dus verwerkte ik in plaats daarvan elementen uit mijn dating ervaringen."

“Daarna begon ik de wereld van coaching breder te verkennen, vooral op afstand. Iedereen lijkt tegenwoordig coach te zijn, toch? Mensen om me heen, waaronder mijn toenmalige vriendin, hadden ook ervaring in het coachingswereldje. Dat observeren, gecombineerd met mijn eigen ervaring met burn-out en het zien van anderen die na een crisis zelf coach werden, maakte me nieuwsgierig. Dus de show gaat over persoonlijk werk, maar op maatschappelijk niveau, niet enkel over heling als vrijgezel. Het sluit aan bij mijn vorige shows — allemaal over relatieproblemen, persoonlijke groei en burn-out. De rode draad in mijn shows is dat ik een crisis doormaak, en dat omzet in comedy.”

Hoe hebben je persoonlijke ervaringen het creatieve proces voor deze show beïnvloed?

“Ik heb heel sterk geleund op mijn persoonlijke netwerk. Zij waren mijn belangrijkste informatiebron over coaching. Dat was niet altijd gemakkelijk, zeker niet omdat mijn dichtste vertrouwelingen ook mijn bronnen waren. Daarnaast heb ik veel tijd geïnvesteerd in het lezen van boeken, kijken naar YouTube-video’s en het onderzoeken van coachingspraktijken. Vooral de meer dubieuze kanten zoals die in Amerikaanse en Britse contexten worden belicht. Dat gaat dan over snel-rijk-worden-schema’s en piramidesystemen vermomd als coaching. Door die research te verweven met mijn eigen ervaringen kon ik er humor aan toevoegen en tegelijk iets zeggen over de sector.”

Lijkt dat onderzoeksgedreven creatieve proces op hoe je je vorige shows ontwikkelde?

“Gedeeltelijk wel. Mijn eerste show was veel organischer. De grappen ontstonden gaandeweg — in de auto, backstage of op het toilet — en werden over de jaren aangescherpt. Voor de shows over burn-out en relaties werkte ik sneller, ongeveer een jaar per show. De switch viel ook samen met mijn overstap naar fulltime comedy, terwijl ik daarvoor nog een fulltime job had.”

Over die overstap gesproken: wat bracht je ertoe om je vorige carrière als burgerlijk ingenieur achter je te laten en vol voor comedy te gaan?

“Dat kwam nadat ik Humo’s Comedy Cup won in 2009. Ik besefte dat ik wel een goed loon en voordelen had, maar niet echt voldoening. Comedy werd stilaan een haalbare carrière. Ik nam een sabbatjaar om me volledig op comedy te storten. Dankzij de zichtbaarheid van die wedstrijd had ik genoeg optredens om rond te komen. Dat jaar werd stilaan vanzelf verlengd, omdat ik andere comedians begon te vervangen en mijn reputatie groeide. Na een jaar kon mijn vorige werkgever me niet houden door besparingen, maar toen was comedy al mijn hoofdinkomen.”

Zou je ooit overwegen terug te keren naar je vorige carrière?

“Een tijdlang dacht ik daar wel aan. Maar eerlijk gezegd: optreden voor volle zalen en de creatieve vrijheid die comedy biedt, is heel bevredigend. Later, als ik ouder word, doe ik misschien weer kleinere shows. De intimiteit van kleine zalen trekt me ook wel aan.”

Hoe reageerden professionele coaches op jouw voorstelling over coaching?

“Over het algemeen positief, maar wel uiteenlopend. Sommige coaches vinden dat ik hun werk niet volledig begrijp, maar ze zeggen dat niet luidop. Anderen waarderen dat de voorstelling “aan de boom schudt”, want er zitten ook rotte appels in de sector. Maar ik val coaches niet aan en wil geen rekening vereffenen. Het blijft mild. In België en Vlaanderen zit het coachingslandschap ook anders in elkaar dan in de VS of UK, waar het soms meer draait om geld dan om hulp. Hier zijn veel coaches menselijker.”

Je show behandelt serieuze thema’s maar blijft komisch. Hoe vind je het evenwicht tussen humor en diepgang?

“Dat was zeker een uitdaging. Aanvankelijk dook ik heel diep in het thema, en dat voelde zwaar aan. Maar het publiek komt om te lachen, niet voor een psychologie-seminarie. Dus ik focus op entertainment met af en toe een reflectie. Wie meer diepgang zoekt, verwijs ik naar mijn boek dat binnenkort in de winkel ligt. Daar ga ik dieper in op hoe we omgaan met tegenslag en groei. De show zelf blijft licht genoeg om de humor te bewaren. En belangrijk: trauma is complex. Het wordt niet altijd goed aangepakt door coaches die klinisch terrein betreden. Dus ik doseer zorgvuldig wat het publiek aankan en hou het toch grappig.”

Je gebruikt ook visuele hulpmiddelen zoals flipcharts. Hoe is dat ontstaan?

“Grappig genoeg was dat nooit gepland. In het begin van mijn carrière werkte ik laat en was ik vaak moe. Ik kon mijn tekst niet altijd onthouden, dus begon ik krabbels en grafiekjes te tekenen op flipcharts om mezelf en het publiek te helpen volgen. Dat is een soort handelsmerk geworden.”

Je wordt vaak omschreven als “de bekendste onbekende comedian” van Vlaanderen. Is het een bewuste keuze om uit de schijnwerpers te blijven?

“Absoluut. Ik ben best verlegen en hecht veel belang aan mijn privacy. Comedy is een deel van mij, maar niet alles. Hoe bekender je wordt, hoe meer mensen iets van je willen. Maar soms wil ik ook gewoon rustig een pizza eten (lacht). Op het podium geef ik mensen wat ze willen, maar daarbuiten heb ik soms wel mijn ruimte nodig. Dat evenwicht blijf ik zoeken.”

Tot slot, wat mogen mensen verwachten die je show willen zien maar je nog niet kennen?

“Een avond vol goede lachbuien en een grappige, zelfreflectieve beleving. De show houdt een spiegel voor, maar is geen preek of les. Het is een kans om te lachen, misschien even na te denken, maar vooral om te genieten. De humor is zorgvuldig uitgewerkt en iedereen haalt eruit wat hij wil. Het is vooral een avond vol plezier, herkenning en een snuifje inzicht. Dat is mijn doel.”

Download nu